We hadden eigenlijk allebei geen idee wat we ervan moesten verwachten, dus dat was op zich ook wel weer spannend. Op 21 november was het dan zover. We hadden om 8 uur bij het Amphion afgesproken om daarna met z’n tweeën naar binnen te gaan. De voorstelling was in de ‘kleine Voorhuis zaal’ waar we allebei nog nooit geweest waren, dus daar eenmaal aangekomen maar even gewacht tot de voorstelling begon en ondertussen het publiek een beetje ‘geanalyseerd’. Laat ik het zo zeggen: we trokken de gemiddelde leeftijd wel héél erg naar beneden. Op dat moment hadden we wel zoiets van: ‘is dit wel iets voor ons?’. Toen de zaal open ging zijn we eigenlijk gelijk opgesprongen en hebben we de beste plaatsen uitgezocht: midden voor het podium op de derde rij, zodat je ook niet helemaal vooraan zat. Gelijk maar even de instrumenten bekeken waarvan er een paar er toch wel heel vreemd uit zagen. En toen kon wat ons betreft de voorstelling beginnen!