Nacht, moeder

 
 

Inhoud

Het toneelstuk ging over een moeder (Linda van Dyck) en een dochter (Isa Hoes). De dochter zorgt voor haar moeder en woont ook bij haar in huis. Alleen heeft de dochter er genoeg van. Ze wil haar leven beëindigen, dit komt onder anderen doordat ze vaak epileptische aanvallen krijgt en een criminele zoon heeft. Maar voordat ze dit doet, wil ze het haar moeder laten weten. Als de dochter aan haar moeder vertelt dat ze diezelfde avond nog zelfmoord wil plegen denkt die eerst dat ze een grapje maakt. Maar ze snapt daarna snel dat het menens is. Hierna volgt een gesprek van moeder en dochter over geheimen waar ze het nooit eerder over gehad hebben waarin de moeder haar dochter natuurlijk wil overhalen om het niet te doen. Soms stuiten ze op dingen waar de ander het niet over wil hebben, zoals de vriendjes van de dochter. Dan veranderen ze maar weer snel van onderwerp. Maar de dochter blijft standvastig en aan het einde van die avond gaat ze haar kamer binnen, de deur gaat op slot en je hoort een knal. Waarop de moeder de zaal in rent om te vragen of er iemand is die haar kan helpen. Maar er is niemand, en dan gaat het licht langzaam uit.

 

Middelen

Het decor is als volgt opgebouwd: je ziet een keuken op een verhoging en een woonkamer ervoor, iets lager dan de keuken. Een hek sluit beide delen af. Links gaat een deur naar de kamer van de dochter en rechts is een gat in de muur waardoor je een ladder naar beneden kan trekken om bij de zolder te komen. (Deze gebruikt de dochter om een geweer te pakken) In de keuken is een aanrecht met rechts een koelkast. Op het hek is een tafel gemonteerd waaraan 2 stoelen. Boven het aanrecht zijn nog wat kastjes aan de muur. In de woonkamer stonden maar een paar dingen. Rechts een tv, in het midden een bank en links een fauteuil. De tv en de fauteuil worden tijdens de show omgewisseld. Het licht was niet echt speciaal. Het stond allemaal op het midden gericht. Alleen om aan te geven dat het steeds later werd en dus ook donkerder ging het licht steeds ietsje minder fel schijnen.

© foto’s: Roy Beusker