Inleiding


Op 10 februari heb ik de voorstelling “Jan Rap en z’n maat” bezocht.

Ik ben samen met Kevin geweest omdat we altijd al samen naar een voorstelling wilden en CKV was de perfecte gelegenheid hiervoor. Het stuk sprak ons aan, omdat het gaat over en wordt gespeeld door jongeren. Ik was extra gemotiveerd om een toneelstuk te zien, omdat ik zelf dit jaar voor de tweede keer meedoe aan Isala Toneel en ik dus hoopte er nog wat van te leren. Ik had me goed voorbereid door van tevoren op de site www.janrap.com veel informatie te lezen over het toneelstuk, de cast en de opzet. De uitvoering was in de Rabobankzaal van het Amphion in Doetinchem. We hadden best goede plaatsen. Het was een andere invulling van onze zaterdagavond, maar het was zeker de moeite waard.

Hoe zag het toneel er uit?


We zaten op tijd in de zaal, daarom konden we het podium goed bekijken. Er hing geen doek en je voelde je dus meteen tot het stuk aangetrokken. Doordat je meteen kijk op het toneel had, werd je nieuwsgierig. Waar zouden al die attributen voor zijn? Waarom stond die stoel daar en was er een douche? Het verhaal begon meteen te leven in mijn hoofd.

De vloer lag hoger dan de zaal en we keken dus tegen het gebeuren op, het was een lijsttoneel. Op het podium stonden op verschillende lagen, gele kratten. Deze herkende ik van de site! Op dat moment wist ik nog niet welke functie ze hadden. Ze zorgden we er in ieder geval voor, dat de attributen waarmee het podium gevuld was, beter naar voren kwamen. Verder lag er kleding,  stonden er een stoel, een ijzeren trap, een douche en een paar tafels.  Aan de zijkanten hingen grote schermen, waar je nog wel onderdoor kon kijken. Het geheel was erg rommelig en je kon alles nog niet echt plaatsen. Er werd wel een kamer uitgebeeld, maar door de kratten was het toch niet helemaal de realiteit.