Karakters
Toen begon de voorstelling. Eerst hoorden we een inleidende stem, die vertelde over de nominatie van het toneelstuk voor de publieksprijs. Hij riep ons op, om ze te steunen. Dat heb ik thuis meteen gedaan. Daarna begon het stuk. Binnen een korte tijd was het podium gevuld met een groep probleemjongeren, die allen in het opvangtehuis leven. Dat is waar het stuk over gaat: ontspoorde jongeren die door hulpverleners opgevangen worden. De twee personen die het meest naar voren komen zijn Elly, de begeleidster en Gemma, een van de jongeren. De spanningen binnen de groep worden steeds groter, vooral als blijkt dat het opvangtehuis moet sluiten.
Al snel waren de karakters met hun problemen bekend. Van ieder wist je waarom hij of zij in het tehuis zat en wat er met diegene aan de hand was. Er kwamen verschillende typetjes voor, zoals ‘de ontspoorde’, ‘de agressieve’ en ‘de zachtaardige’ puber. Doordat de spelers zich erg goed konden inleven, kwam het spel heel geloofwaardig over. Er was ook een duidelijk uiterlijk verschil tussen de spelers, niet alleen in persoon maar ook in kleding. De een was bijvoorbeeld fel gekleed, de ander uitdagend en weer een heel simpel. Dit maakte het stuk duidelijk.