Ik ben het grotendeels wel met de recensie eens, alleen mis ik het gegeven dat de verhaallijn op een gegeven moment afzwakte in iets vaags. Blijkbaar hebben anderen het niet zo ervaren en wie weet ligt het aan het feit dat ik nog niet volwassen ben. Ik denk dat ik anders tegen een voorstelling aankijk dan een volwassen, meer ontwikkeld iemand? In ieder geval, het meeste komt wel overeen met mijn mening. Hij heeft ook helemaal gelijk over het feit dat deze jonge acteurs hun rol perfect neer konden zetten, omdat ze zelf nog maar kort geleden puber geweest zijn. Dit zorgde voor een frisse interpretatie van de rollen. Ik ben het dan weer niet eens met het feit dat hij zegt, dat ze te jong zijn om goed emoties neer te zetten. Ik vind dat daar geen leeftijd aan vast zit en dat een jongere net als een volwassene hun emoties kunnen uiten en spelen. Verder is de recensie voor het grootste deel positief en dat was ik ook over de voorstelling.
Carlijn Schepers
Recensie De Telegraaf 18 december 2006
Jonge cast in vitale ’Jan Rap’
Zoete broodjes of de beuk erin? Deze vraag wordt gesteld in één van de liedjes die zijn toegevoegd aan ’Jan Rap en z’n maat’, het dertig jaar oude toneelstuk van Yvonne Keuls over de moeizame opvang van dakloze kinderen. Zeer terechte vraag, want het probleem is onveranderd schrijnend, actueel en lastig: hoe in ’s hemelsnaam kunnen ze het beste geholpen worden? Beter nog: hoe voorkomen we dat ze zo troosteloos ongelukkig, eenzaam en onhandelbaar raken? Wat niet wegneemt dat het tobben blijft met de agressieve Louis, de zich voortdurende douchende en met scharen in de armen wroetende Lenny, de stotterende Charrie, de levens- en vechtlustige Gemma, met Klaasje en haar marmot en met de zachte, behulpzame maar hulpeloze Derek. Eigenlijk willen ze allemaal maar één ding: een echt thuis en een moeder die van hen gehouden had in plaats van ze te dumpen, want zo voelen ze het. (...) Terecht staat er een piepjonge cast in ’Jan Rap’, met overwegend acteurs die kersvers van de opleiding komen. Met als grote pluspunt, dat ze heel overtuigend de zenuwachtige en stuiterende, wat ongerichte energie inbrengen die bij hun rollen past. Het maakt van de voorstelling een dynamo van vitale, nerveuze beweging.
