Om te voorkomen dat mijn verbale uitingen geheel worden overvleugeld door de neiging van de laatste tijd om toch vooral in het Achterhoeks plat te schrijven, volgt hier weer als vanouds  een verhaaltje in het ‘Hoog-Hollands.’

bij grote opwinding hun kammen bloedrood kleuren. Verschillen in temperament werden overduidelijk geëtaleerd. Het volledig uit heren bestaande gezelschap beschikte gelukkig over enkele leden die de leeftijd van het tot elke prijs gelijk willen krijgen waren gepasseerd, hetgeen de rust geheel deed wederkeren. Vervolgens werden er wat huishoudelijke mededelingen gedaan, waarbij iemand opmerkte toch vooral eens te reageren op digitaal verzonden oproepen tot beeldbijdragen. Sommige leden bleken hier namelijk niet op te zijn ingegaan en zij uitten zich uitgebreid in verontschuldigingen over dit verzuim. Iemand klaagde over tijdgebrek hetgeen mij, gezien zijn eveneens gepensioneerde uiterlijk nogal vreemd in de oren klonk.


Uit het vervolg werd mij duidelijk dat de vereniging onder meer als doel nastreeft plaatselijke en ook regionale gebeurte-nissen, van in mijn ogen wat onduidelijk belang, ten behoeve van de daarbij betrokkenen vrijwel onverkort voor de eeuwig-heid vast te leggen. De hiervoor benodigde technische middelen zijn ruimschoots beschikbaar en men schroomt niet om hiervoor desnoods vier opname-apparaten simultaan in te zetten. Hierbij is enige technische bedrevenheid onontbeerlijk en de jeugdige inleider van de avond was speciaal gekomen om een nieuwe digitale mixer voor dit doel toe te lichten. Graag zou ik zoiets ook willen, maar ik wil het niet en ik weet ook zeker dat het er nooit van komt dat ik deze wel wil.


De voorzitter richtte zich vervolgens tot mij met de uitnodiging om mijn onverhoedse belangstelling te verklaren. Ik legde uit te werken met een geheel ander systeem, dat van een internationaal bekend fruitmerk. In dit gezelschap worden helaas produkten en software uit de stal van ‘s werelds bekendste multimiljardair gehanteerd. Wel bleken enkelen mijn voorliefde voor de kleine exponent van mijn Apple-voorkeur, de iPad te delen. Jammergenoeg houd ik er nogal afwijken-de visuele ideeën op na, waarbij het door Mies van der Rohe gepropageerde 'more door middel van less' wordt nagestreefd en komen mijn beweegredenen bij het hanteren van cinematografisch materieel in het geheel niet overeen met die van de vereniging. Duidelijk moge zijn dat ik tijdens het monteren koelbloedig 'darlings' om het leven breng. Ook dit is echter een vrolijk tijdverdrijf, waarbij mijn humeur dankbaar knikt.


Het was uiterst boeiend om eens mee te maken hoe een gezelschap van dergelijk uiteenlopend pluimage zo eendrachtig samenwerkt aan projecten die normaal gesproken alleen tot stand kunnen komen bij grote artistieke concensus. Waarschijnlijk ligt het gezamenlijk streven naar uitsluitend objectief registreren van gebeurtenissen hieraan ten grondslag. Uit wat vluchtig bekeken productiemateriaal kon ik namelijk poëtische noch anderszins kunstzinnige neigingen tot visuele communicatie ontdekken. Enige beelden van sjoelende mensen trokken aan me voorbij. Zwijgend naar sjoelende mensen kijken kalmeert en het rare is dát je kijkt, terwijl het geen tafereel is dat je iets meegeeft voor de komende uren.


Hoge technische beeldkwaliteit lijkt een primair doel en daar is niets op tegen. Plaats- en streekgenoten in diverse samenstellingen maken dankbaar gebruik van de diensten van de club. Ik betwijfel of mijn eventuele deelname positief zou kunnen bijdragen aan het reeds twintig jaar durend en gelukkig bestaan hiervan. Integendeel. Een beter idee leek me achteraf om een aantal van de enigszins oplopende emoties van een enkeling in een schilderij vast te leggen. Hiervoor had ik echter mijn schetsboek mee moeten brengen of op onbescheiden wijze een aantal fotografische portretten moeten maken. Frans Hals en misschien nog meer onze tijdgenoot Johannes Gruetzke, die wat mij betreft de rol als belangrijkste schilder van deze eeuw van Lucien Freud heeft overgenomen, zouden zich hier zonder twijfel graag op hebben uitgeleefd.


Het adagium 'In der Beschränkung zeigt sich der Meister' wordt klaarblijkelijk niet nagestreefd. Hopelijk tot grote vreugde van het publiek dat ongetwijfeld over een eeuw of later beeldgetuige wil zijn van nauwgezet verzamelde hoogtepunten uit onze hedendaagse samenleving, zoals communiefeesten, toneeluitvoeringen en sjoelwedstrijden om maar een enkele climax te noemen. Ik heb in veel te veel andere dingen zin.

De amateur-cineasten, waaronder een voormalig, uitgesproken tech-nisch geschoolde oud-collega van me, luisterden met interesse naar de jeugdige techneut en ik voelde de sfeer enigszins hebberige vormen aannemen toen de jongeman zijn alleszins overtuigende prijskaartjes bekend maakte. Toen hij na het verkooppraatje vertrokken was, ont-stonden enkele discussies die enigs-zins de gemoederen verhitten.   

Bij een enkeling werd wat verhoogde bloeddruk zichtbaar terwijl deze het eigen gelijk zeer krachtig trachtte te onderstrepen. De situatie was enigs-zins te vergelijken met haantjes die

Groepsportret van de regenten van het St. Elisabeths of Groote Gasthuis te Haarlem 1641. Naar Frans Hals

(Klik voor vergroting)