Op meerdere manieren zoeken Nederlandse politieke partijen steun bij buitenlandse geestverwanten met vergelijkbare opvattingen dan wel afwijkingen. Zo is het bekend dat dhr. G. W. het goed kan vinden met de Franse mevrouw L. P., doch het nieuwste gerucht gaat dat, indien er geen buitenlands equivalent bestaat voor een Nederlandse politieke groepering, men zelfs overweegt om vanuit onzent over de grens eigenmachtig een collega-partij op te richten. Zo zou onze Partij voor de Dieren in Duitsland contacten zijn aangegaan om daar een zeer verwerpelijk fenomeen te bestrijden. Bij ons gaat weliswaar een klein deel van de bevolking gebukt onder het zwartepieten-syndroom, maar over de grens is het zo mogelijk nog een graadje erger. Onze Oosterburen hebben bedacht dat de rendieren van de ‘Weihnachtsmann' in mensenkleren dienen te worden gehuld en of dit nog niet wreed genoeg is om deze arme schepsels ook nog eens op schoenen te laten ronddartelen. Wij zijn oprecht benieuwd of de actievoerders die het Sinterklaasfeest willen doen stoppen hierop ook een passend antwoord hebben.

Wij kunnen volledig instemmen met het initiatief tot oprichting van een politische Partei die deze wijze van dierenmishandeling ferm zal trachten te bestrijden en juichen dit geweldige initiatief tot steun in dit streven van onze eigen politieke dierenverdedigers welgemeend toe. ‘Die Partei für die Tiere’, welke men niet dient te verwarren met ‘die Tierschutzpartei’ is druk doende haar statuten te formuleren en we zullen daar ongetwijfeld weldra via de pers het fijne van vernemen. De reeds bestaande Tierschutzpartei streeft er helaas naar om de bevolking over te doen gaan tot veganisme. Een lekker herten- of hazenboutje met de kerstdagen wil een weldenkend mens zich toch niet laten afnemen? Zeg nu zelf. Daarom hulde aan 'die Partei für die Tiere' die dier dier wil laten zijn en ook naar dier wil laten smaken.

Uw gedienstige reporter ging op onderzoek en bezocht een gelegenheid waar men onbeschaamd allerlei kerstattributen uitstalt met daartussen schijnbaar toevallig de genoemde wrede exempelen die de in Sinterklaas gelovende het bloed naar de wangen doen stijgen. 'Lang leve Sinterklaas en Zwartepiet' had ik nog willen roepen, maar mijn eega wist mij daarvan te weerhouden en lafhartig beperkte ik mezelf tot het slechts op film vastleggen van enkele ondierlijke excessen. 'Ziet en geniet!', had ik bijna geschreven, ik bedoel natuurlijk 'ziet en huiver!'.

Hierbij roep ik alle sympatisanten van de dierenbescherming en die van de Partij voor de Dieren ertoe op een symbolisch bedrag naar mij over te maken zodat ik over een klein startkapitaal kan beschikken teneinde vanuit Nederland door middel van propaganda-materiaal een klein schakeltje te zijn in de keten van hen die dit verderfelijke fenomeen gaan bestrijden. Voor slechts 100 Euro bent u al sponsor en vanaf 500 euro wordt uw naam als weldoener genoemd in komende publicaties. Mocht u van plan zijn binnenkort naar Duitsland te verhuizen, dan kan ik u op een lijst doen plaatsen als aspirant-partijlid. (Angehend Parteimitglied). Dat hiervoor een wat grotere bijdrage van u wordt verlangd, spreekt vanzelf.

Een van de meest in het oog springende verschillen met ons land is dat in Duitsland ook dieren lid kunnen worden van deze nieuwe politieke stroming. Partei für die Tiere wordt hier dus letterlijk opgevat, al zal iedereen begrijpen dat de koeien, kippen varkens, herten en rendieren zich zullen laten vertegenwoordigen door mensen van vlees en bloed. Het laatste woord kan ik nauwelijks uit mijn typende vingers krijgen, want in verband met deze affaire is dit een uiterst lugubere toevoeging.

Wij hopen op uw wanbegrip en steun!

Bij het zien van bijgevoegde film dient u zich ervan te overtuigen dat geen kinderen meekijken. Er volgen shockerende beelden van een als kok verkleed rechtopstaand varken met mes en vork als attributen – hoe wreed kan een mens zijn – en meerdere exoten, gestoken in eveneens menselijke kledij. De dieren die ongetwijfeld het meest uw medelijden zullen doen ontwaken, zijn beslist rendier en hert. Een ervan heeft men zelfs op skies afgebeeld! Het arme dier is bovendien voorzien van een sjaal en handschoenen en dat voor een dier dat bittere koude van nature gewend is. Om de beelden enigszins te verzachten, is getracht deze af te wisselen met wat neutraler indrukken, die een kerstsfeer beogen op te roepen. Aan het onbewerkte achtergrondgeluid kunt u herkennen dat hier nergens sprake is van manipulatie of bedrog.

De zoetgevooisde muzak probeert daarentegen begrip voor dit sollen met dieren te kweken en zelfs de kooplust voor als kerstartikel verpakt dierenleed op te wekken. Om ter plekke geen opschudding te veroorzaken, is alles met bestaand licht in beeld gebracht. U zult het met mij eens zijn dat de op het eind in de film getoonde tekst 'Frohe Weinachten' zeer zeker geen betrekking kan hebben op gewei-dragenden en daar kunnen geen honderd gouden schoentjes of een protserig livrei wat aan veranderen. Op de achtergrond is nog net het kortstondig geblaf te horen van een niet in beeld gebrachte teckel die daarmede zijn afschuw over deze vertoning passend tot uitdrukking brengt. Een groen geverfde koe kan hier tot slot alleen maar zwijgend mee instemmen.

Mocht u met eigen ogen getuige wensen te zijn van deze moedwillig aangeprezen misstanden in het dierenrijk dan moet u naar het Duitse plaatsje Wertherbruch voor een verder alleszins  'vredige' kerstomgeving.

Kaffee und Kuchen kan ik hier van harte aanbevelen.

Dat weer wel.